تبادل لینک هوشمند 
به گزارش سپیدار خبر: 6 گاهی دلواپس توافق هسته ای و مذاکرات می‌شوند و علیه محمدجواد ظریف می‌شورند، درحالی که همه شواهد نشان می‌دهد که مذاکرات زیر نظر مقام‌های ارشد نظام دنبال می‌شود و جزییات و کلیات روند توافقات عمدتا مورد تایید نظام است.
گاهی به خاطر اجرای یک کنسرت - حتی موسیقی سنتی و اصیل ایرانی – یا اکران یک فیلم سینمایی که از هفت خوان ارزیابی و دریافت مجوزهای فرهنگی و انتظامی و حتی سیاسی و تامینی عبور کرده، غیرتشان به جوش می‌آید و در کسری از دقیقه سالن را به هم می‌ریزند. در حالی که پاپ تر و مبتذل تر(به قول یوسف اباذری) از این کنسرت ها در شش هفت سال گذشته بدون کمترین حساسیتی در همین شهرها اجرا شد و هیچ کدام از دلواپس های امروزی، آن روزها دلواپس دین و ایمان و فرهنگ مردم نشدند.
گاهی ناگهان پس از سالها غیبت با موتورسیکلت‌هایشان راهی خیابان‌ها می‌شوند و می‌گویند که دلواپس حجاب و پوشش دختران شهر هستند؛ درحالی که مردم کوچه و خیابان همان مردم هشت سال گذشته هستند و اتفاق تازه ای حداقل برای پوشش آنها نیفتاده است و این مردم صرفا کمی امیدوارتر و شادتر از سالهای قبل شده اند. گاهی در مقابل دوربین ها و در خانه ملت با نماینده ای که فقط کمی با آنها اختلاف نظر دارد، دست به یقه می‌شوند. گاهی هم مانند ماجرای اخیر برخورد خشن با علی مطهری در مخالفت با حق طبیعی یک نماینده مجلس برای ابراز عقیده در چارچوب قانون، در شیراز بر سر راهش کمین می‌کنند و مانند راهزنان راه را بر او می‌بندند و با چوب و چماق و سنگ و گوجه به جان نماینده مردم و راننده تاکسی نگون بختی که از سر اتفاق با او همسفر شده، می‌افتند وساعتی بعد - مانند جنگنده بمب افکن‌ها - سالم به پایگاههای خود برمی‌گردند.
شیوه عمل آنها در همه جا و برای همه سوژه ها تقریبا یکسان است. حوزه عمل آنها هم از مسائل فرهنگی تا مباحث اجتماعی و سیاسی و دیپلماسی و اقتصادی را در برمی‌گیرد و به سرعت دلواپس همه چیز می‌شوند. جغرافیای اعمال خشونت بار و فراقانونی آنها هم محدود به تهران نیست و از کلانشهرهایی مانند شیراز، مشهد، تهران و اصفهان تا شهرهای کوچکتری مانند یاسوج، بوشهر، ارومیه، چناران و.. و... گسترده است. شدت عمل آنها اما به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهم ترین آنها اوضاع سیاسی کشور و دعواهای جناحی، روند مذاکرات هسته ای و مواردی از این دست است. البته تجربه نشان داده است که دریافت چراغ سبز و قرمز یا توپ و تشرهای احتمالی و گاه اعلام برائت بعضی ها از این اقدامات هم معمولا در انجام عملیات و شدت عملیات آنها اثرگذار است.
ناگفته نماند که پیش از آغاز کار دولت یازدهم هم هرازگاهی برخوردهای خودسرانه و به اصطلاح دلواپسانه ای برای مثال در مراسم 22 بهمن سالهای گذشته قم و در مراسم سالروز ارتحال حضرت امام (ره) در تهران رخ داد، اما این ماجرا در یکی دو سال اخیر روند و ابعادی تندتر، خشن تر و گسترده تر به خود گرفته است.
در هرحال مرور این دوره 18 ماهه از استقبال آنچنانی از رییس جمهور در مهرماه سال 1392 تا خشونت این چنینی علیه علی مطهری در شیراز و وقایع مشابه پیش از آن، نشان گر این واقعیت است که افراد به اصطلاح خودسر و دلواپس، به عنوان بانیان این مجموعه رفتارهای غیرقانونی و خودخواهانه، معمولا بسیار خونسرد و با خیالی راحت خود را در جایگاه قانون و حتی فراتر از آن می‌پندارند و انگار که به هر دلیل، کوچکترین هراسی از برخورد قانون با اقدامات خود ندارند. آنها بی آنکه نگران بدعت شدن قانون شکنی و قانون گریزی و آبروی نظام جمهوری اسلامی باشند، در محفل خود برای موضوعات مختلف حکم صادر کرده و عملیات گونه حکم خود را اجرا می‌کنند و به همین راحتی امنیت دیگران و آبروی جمهوری اسلامی و وجهه کشور را قربانی دیدگاه سیاسی و فرهنگی خود می‌کنند.
به گواهی همه شواهد موجود طرز فکر این گروه هم در اقلیت محض قرار دارد و هم به واسطه نوع برخورد قهرآمیز و فراقانونی و غیر قانونی با افراد و سلب امنیت و آزادی مردم و موازی کاری با مجریان قانون، عمدتا خلاف شرع مقدس و شعائر اسلامی نیز هست. از این رو در نظامی که بر پایه دو رکن جمهوریت و اسلامیت بنا شده است، دست زدن فارغ البال به چنین اقدام هایی و آزادی عمل این گونه افراد برای اجرای چنین برخورد هایی جای سوال بسیار دارد.
بر این اساس اینکه در حادثه شیراز خودسرهای دلواپس، تهاجمی تر و خشن تر از همیشه به خیابان آمده اند، آزمون و فرصت مهمی برای مسئولان اجرای قانون و دولت مستقر است. چرا که اگر آمران و مجریان اینگونه برخوردها معرفی نشوند و با آنها برخوردی جدی و قانونی نشود، این ذهنیت ایجاد می‌شود که آنها به هر دلیل قدرتی فرا تر از قوانین و مسوولان دارند و می‌توان با اعمال فشار از سوی گروه های ذی نفوذ، قانون را حاشیه نشین کرده و چیزی غیر از قواعد بازی سیاست و حکومت داری بر مبنای قانون اساسی میدان‌دار شود.
*ابتکار
نظرات شما عزیزان:
